50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ

Ήταν 21 Φλεβάρη του 1973 όταν μια ομάδα φοιτητών κατέλαβε το κτήριο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ αντιδρώντας στις διώξεις και τις εξορίες της χούντας και στέλνοντας παράλληλα ένα μήνυμα αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης σε όλο τον ελληνικό λαό. Η κατάληψη της Νομικής ήταν η πρώτη μαζική αντιπαράθεση του αντιδικτατορικού κινήματος με το καθεστώς και αποτέλεσε ορόσημο για το φοιτητικό κίνημα της εποχής, που μαζικοποιήθηκε με πολύ γοργούς ρυθμούς και οδήγησε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ήταν μια μικρή εισαγωγή στην εποποιία που θα ακολουθούσε, ένας πρώτος κρότος πριν τη μεγάλη έκρηξη του Νοέμβρη.Η εξέρση αυτή αφύπνισε συνειδήσεις, κινητοποίησε την κοινωνία, ενέπνευσε αισιοδοξία για τη δυνατότητα ανατροπής, υπήρξε αναμφίβολα καθοριστική για τη δημιουργία των προϋποθέσεων της λαϊκής εξέγερσης που ακολούθησε. Βασικό αίτημα των φοιτητών εκείνων ήταν η ανάκληση του νόμου 1347/73 που επέβαλε την στράτευση "αντιδραστικών νέων", καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία, ενώ επίσης ορκίζονταν να αγωνιστούν μέχρι τέλους για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών, του πανεπιστημιακού ασύλου και την ανάκληση όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων. Υπολογίζεται ότι είχαν συγκεντρωθεί στο κτήριο περίπου 4000 φοιτητές, υπερασπιζόμενοι τις ελευθερίες τους, υποστηριζόμενοι από τον αθηναϊκό λαό που μαζευόταν έξω από το κτήριο, αντιτιθέμενοι στην άγρια επίθεση που δεχόταν το φοιτητικό κίνημα από τη Χούντα και την καταστρατήγηση του φοιτητικού συνδικαλισμού και των ακαδημαϊκών ελευθεριών που σημειωνόταν. Η αντίστροφη μέτρηση για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου είχε ξεκινήσει, αφού ο αγώνας αυτός για ακαδημαϊκές ελευθερίες ήταν απόλυτα συνδεδεμένος με τον αγώνα για την κατάρρευση της Χούντας.Δεν μπορούμε να θυμόμαστε το Πολυτεχνείο, λοιπόν, δίχως να θυμόμαστε τη Νομική.
Γιατί η εξέγερση της Νομικής είναι το εμβληματικό γεγονός που συμπυκνώνει παρελθόν, παρόν και μέλλον, είναι ένα έμβλημα υπερηφάνειας και ηθικό παράδειγμα για κάθε φοιτήτρια και κάθε φοιτητή. Είναι, εκτός των άλλων, υπενθύμιση ότι η νεολαία θα είναι πάντα πρωταγωνιστής.